pocić

Polish

Etymology

From pot +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • pocić się(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: po‧cić

Verb

pocić impf (perfective spocić)

  1. (reflexive) to sweat (to emit sweat)
  2. (reflexive, colloquial) to sweat (to work hard)
    Synonym: trudzić się

Conjugation
Conjugation of pocić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pocić
present tense 1st pocę pocimy
2nd pocisz pocicie
3rd poci pocą
impersonal poci się
past tense 1st pociłem pociłam pociliśmy pociłyśmy
2nd pociłeś pociłaś pociliście pociłyście
3rd pocił pociła pociło pocili pociły
impersonal pocono
future tense 1st będę pocił,
będę pocić
 będę pociła,
będę pocić
 będziemy pocili,
będziemy pocić
 będziemy pociły,
będziemy pocić
2nd będziesz pocił,
będziesz pocić
 będziesz pociła,
będziesz pocić
 będziecie pocili,
będziecie pocić
 będziecie pociły,
będziecie pocić
3rd będzie pocił,
będzie pocić
 będzie pociła,
będzie pocić
 będzie pociło,
będzie pocić
 będą pocili,
będą pocić
 będą pociły,
będą pocić
impersonal będzie pocić się
conditional 1st pociłbym pociłabym pocilibyśmy pociłybyśmy
2nd pociłbyś pociłabyś pocilibyście pociłybyście
3rd pociłby pociłaby pociłoby pociliby pociłyby
impersonal pocono by
imperative 1st niech pocę poćmy
2nd poć poćcie
3rd niech poci niech pocą
active adjectival participle pocący pocąca pocące pocący pocące
contemporary adverbial participle pocąc
verbal noun pocenie

Derived terms
verbs
  • napocić pf
  • przepacać impf, przepocić pf
  • wypacać impf, wypocić pf

Further reading
  • pocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.