plaat

See also: plåt

Dutch

Etymology

From Middle Dutch plate, from Old French plate.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aːt

Noun

plaat f (plural platen, diminutive plaatje n)

  1. board, sheet, plate
  2. record (e.g. an LP)

Derived terms

Estonian

Etymology

From Low German plate.

Noun

plaat (genitive plaadi, partitive plaati)

  1. board, plate
  2. slab, tile
  3. record, gramophone
  4. DVD, CD

Inflection
Declension of plaat (type riik)
singular plural
nominative plaat plaadid
genitive plaadi plaatide
partitive plaati plaate / plaatisid
illative plaati / plaadisse plaatidesse
inessive plaadis plaatides
elative plaadist plaatidest
allative plaadile plaatidele
adessive plaadil plaatidel
ablative plaadilt plaatidelt
translative plaadiks plaatideks
terminative plaadini plaatideni
essive plaadina plaatidena
abessive plaadita plaatideta
comitative plaadiga plaatidega

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.