pirstoutuminen

Finnish

Etymology

pirstoutua + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpirstoutuminen/, [ˈpirs̠t̪o̞ut̪uˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification: pirs‧to‧u‧tu‧mi‧nen

Noun

pirstoutuminen

  1. shattering, sharding (becoming shattered)

Declension

Inflection of pirstoutuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative pirstoutuminen pirstoutumiset
genitive pirstoutumisen pirstoutumisten
pirstoutumisien
partitive pirstoutumista pirstoutumisia
illative pirstoutumiseen pirstoutumisiin
singular plural
nominative pirstoutuminen pirstoutumiset
accusative nom. pirstoutuminen pirstoutumiset
gen. pirstoutumisen
genitive pirstoutumisen pirstoutumisten
pirstoutumisien
partitive pirstoutumista pirstoutumisia
inessive pirstoutumisessa pirstoutumisissa
elative pirstoutumisesta pirstoutumisista
illative pirstoutumiseen pirstoutumisiin
adessive pirstoutumisella pirstoutumisilla
ablative pirstoutumiselta pirstoutumisilta
allative pirstoutumiselle pirstoutumisille
essive pirstoutumisena pirstoutumisina
translative pirstoutumiseksi pirstoutumisiksi
instructive pirstoutumisin
abessive pirstoutumisetta pirstoutumisitta
comitative pirstoutumisineen
Possessive forms of pirstoutuminen (type nainen)
possessor singular plural
1st person pirstoutumiseni pirstoutumisemme
2nd person pirstoutumisesi pirstoutumisenne
3rd person pirstoutumisensa

Verb

pirstoutuminen

  1. nominative of fourth infinitive of pirstoutua
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.