pipio

Latin

Pronunciation

Etymology 1

Derived from pīpiāre (chirp), of imitative origin.

Noun

pīpiō f (genitive pīpiōnis); third declension

  1. chirping bird
  2. squab
Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative pīpiō pīpiōnēs
Genitive pīpiōnis pīpiōnum
Dative pīpiōnī pīpiōnibus
Accusative pīpiōnem pīpiōnēs
Ablative pīpiōne pīpiōnibus
Vocative pīpiō pīpiōnēs
Descendants
  • Italo-Romance:
    • Italian: pippione (archaic)
    • Neapolitan: piccione, peccione
      • Italian: piccione (see there for further descendants)
    • Sicilian: picciuni
  • North Italian:
    • Lombard: piviun
    • Piedmontese: piviun
  • Gallo-Romance:
    • Franco-Provençal: peidjon
    • Oïl:
  • Occitano-Romance:
    • Old Occitan: pepion

References

Etymology 2

Of imitative origin.

Verb

pīpiō (present infinitive pīpīre); fourth conjugation, no passive, no perfect or supine stem

  1. I pipe or chirp
Conjugation
   Conjugation of pīpiō (fourth conjugation, no supine stem, no perfect stem, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present pīpiō pīpīs pīpit pīpīmus pīpītis pīpiunt
imperfect pīpiēbam pīpiēbās pīpiēbat pīpiēbāmus pīpiēbātis pīpiēbant
future pīpiam pīpiēs pīpiet pīpiēmus pīpiētis pīpient
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present pīpiam pīpiās pīpiat pīpiāmus pīpiātis pīpiant
imperfect pīpīrem pīpīrēs pīpīret pīpīrēmus pīpīrētis pīpīrent
imperative singular plural
first second third first second third
active present pīpī pīpīte
future pīpītō pīpītō pīpītōte pīpiuntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives pīpīre
participles pīpiēns
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
pīpiendī pīpiendō pīpiendum pīpiendō

Etymology 3

From the previous verb.

Verb

pīpiō (present infinitive pīpiāre, perfect active pīpiāvī, supine pīpiātum); first conjugation

  1. I whimper
  2. (transitive) I pour out (whimpers)
Conjugation
   Conjugation of pīpiō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present pīpiō pīpiās pīpiat pīpiāmus pīpiātis pīpiant
imperfect pīpiābam pīpiābās pīpiābat pīpiābāmus pīpiābātis pīpiābant
future pīpiābō pīpiābis pīpiābit pīpiābimus pīpiābitis pīpiābunt
perfect pīpiāvī pīpiāvistī pīpiāvit pīpiāvimus pīpiāvistis pīpiāvērunt,
pīpiāvēre
pluperfect pīpiāveram pīpiāverās pīpiāverat pīpiāverāmus pīpiāverātis pīpiāverant
future perfect pīpiāverō pīpiāveris pīpiāverit pīpiāverimus pīpiāveritis pīpiāverint
passive present pīpior pīpiāris,
pīpiāre
pīpiātur pīpiāmur pīpiāminī pīpiantur
imperfect pīpiābar pīpiābāris,
pīpiābāre
pīpiābātur pīpiābāmur pīpiābāminī pīpiābantur
future pīpiābor pīpiāberis,
pīpiābere
pīpiābitur pīpiābimur pīpiābiminī pīpiābuntur
perfect pīpiātus + present active indicative of sum
pluperfect pīpiātus + imperfect active indicative of sum
future perfect pīpiātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present pīpiem pīpiēs pīpiet pīpiēmus pīpiētis pīpient
imperfect pīpiārem pīpiārēs pīpiāret pīpiārēmus pīpiārētis pīpiārent
perfect pīpiāverim pīpiāverīs pīpiāverit pīpiāverīmus pīpiāverītis pīpiāverint
pluperfect pīpiāvissem pīpiāvissēs pīpiāvisset pīpiāvissēmus pīpiāvissētis pīpiāvissent
passive present pīpier pīpiēris,
pīpiēre
pīpiētur pīpiēmur pīpiēminī pīpientur
imperfect pīpiārer pīpiārēris,
pīpiārēre
pīpiārētur pīpiārēmur pīpiārēminī pīpiārentur
perfect pīpiātus + present active subjunctive of sum
pluperfect pīpiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present pīpiā pīpiāte
future pīpiātō pīpiātō pīpiātōte pīpiantō
passive present pīpiāre pīpiāminī
future pīpiātor pīpiātor pīpiantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives pīpiāre pīpiāvisse pīpiātūrum esse pīpiārī pīpiātum esse pīpiātum īrī
participles pīpiāns pīpiātūrus pīpiātus pīpiandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
pīpiandī pīpiandō pīpiandum pīpiandō pīpiātum pīpiātū

References

  • pipio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pipio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.