periclitabundus

Latin

Etymology

perīclitor (try, prove, test) + -bundus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pe.riː.kli.taːˈbun.dus/, [pɛ.riː.klɪ.taːˈbʊn.dʊs]

Adjective

perīclitābundus (feminine perīclitābunda, neuter perīclitābundum); first/second declension

  1. (post-classical, sometimes with genitive or dative) trying, testing, making a trial or essay

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative perīclitābundus perīclitābunda perīclitābundum perīclitābundī perīclitābundae perīclitābunda
Genitive perīclitābundī perīclitābundae perīclitābundī perīclitābundōrum perīclitābundārum perīclitābundōrum
Dative perīclitābundō perīclitābundō perīclitābundīs
Accusative perīclitābundum perīclitābundam perīclitābundum perīclitābundōs perīclitābundās perīclitābunda
Ablative perīclitābundō perīclitābundā perīclitābundō perīclitābundīs
Vocative perīclitābunde perīclitābunda perīclitābundum perīclitābundī perīclitābundae perīclitābunda

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.