panikařit
Czech
Conjugation
Conjugation
| Present forms | indicative | imperative | ||
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | panikařím | panikaříme | — | panikařme |
| 2nd person | panikaříš | panikaříte | panikař | panikařte |
| 3rd person | panikaří | panikaří | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive panikařit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | panikařil | panikařili | — | — |
| masculine inanimate | panikařily | — | ||
| feminine | panikařila | panikařily | — | — |
| neuter | panikařilo | panikařila | — | — |
| Transgressives | present | past |
| masculine singular | panikaře | — |
| feminine + neuter singular | panikaříc | — |
| plural | panikaříce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.