palauttamaton

Finnish

Etymology

palauttaa + -maton

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɑlɑutːɑmɑton/, [ˈpɑlɑˌut̪ːɑˌmɑt̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification: pa‧la‧ut‧ta‧ma‧ton

Adjective

palauttamaton

  1. unreturned
  2. unsubmitted (of an exercise, task, etc.)

Declension

Inflection of palauttamaton (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation)
nominative palauttamaton palauttamattomat
genitive palauttamattoman palauttamattomien
partitive palauttamatonta palauttamattomia
illative palauttamattomaan palauttamattomiin
singular plural
nominative palauttamaton palauttamattomat
accusative nom. palauttamaton palauttamattomat
gen. palauttamattoman
genitive palauttamattoman palauttamattomien
palauttamatontenrare
partitive palauttamatonta palauttamattomia
inessive palauttamattomassa palauttamattomissa
elative palauttamattomasta palauttamattomista
illative palauttamattomaan palauttamattomiin
adessive palauttamattomalla palauttamattomilla
ablative palauttamattomalta palauttamattomilta
allative palauttamattomalle palauttamattomille
essive palauttamattomana palauttamattomina
translative palauttamattomaksi palauttamattomiksi
instructive palauttamattomin
abessive palauttamattomatta palauttamattomitta
comitative palauttamattomine
Possessive forms of palauttamaton (type onneton)
possessor singular plural
1st person palauttamattomani palauttamattomamme
2nd person palauttamattomasi palauttamattomanne
3rd person palauttamattomansa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.

Derived terms

  • palauttamattomuus

Participle

palauttamaton

  1. negative participle of palauttaa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.