paganicus
Latin
Etymology
From pāgus (“area outside of a city, countryside”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /paːˈɡaː.ni.kus/
Adjective
pāgānicus (feminine pāgānica, neuter pāgānicum); first/second declension
- Of or pertaining to the countryside, rural, rustic.
- (Ecclesiastical Latin) Heathenish, pagan.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pāgānicus | pāgānica | pāgānicum | pāgānicī | pāgānicae | pāgānica | |
| Genitive | pāgānicī | pāgānicae | pāgānicī | pāgānicōrum | pāgānicārum | pāgānicōrum | |
| Dative | pāgānicō | pāgānicae | pāgānicō | pāgānicīs | pāgānicīs | pāgānicīs | |
| Accusative | pāgānicum | pāgānicam | pāgānicum | pāgānicōs | pāgānicās | pāgānica | |
| Ablative | pāgānicō | pāgānicā | pāgānicō | pāgānicīs | pāgānicīs | pāgānicīs | |
| Vocative | pāgānice | pāgānica | pāgānicum | pāgānicī | pāgānicae | pāgānica | |
Derived terms
Related terms
References
- paganicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- paganicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.