otior
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈoː.ti.or/, [ˈoː.ti.ɔr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈo.t͡si.or/, [ˈoː.t͡si.or]
- (Vulgar) IPA(key): /ˈoː.ti.or/, [ˈo.tʲor]
ōti
Verb
ōtior (present infinitive ōtiārī or ōtiārier, perfect active ōtiātus sum); first conjugation, deponent
Conjugation
| Conjugation of ōtior (first conjugation, deponent) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | ōtior | ōtiāris, ōtiāre | ōtiātur | ōtiāmur | ōtiāminī | ōtiantur |
| imperfect | ōtiābar | ōtiābāris, ōtiābāre | ōtiābātur | ōtiābāmur | ōtiābāminī | ōtiābantur | |
| future | ōtiābor | ōtiāberis, ōtiābere | ōtiābitur | ōtiābimur | ōtiābiminī | ōtiābuntur | |
| perfect | ōtiātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | ōtiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | ōtiātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | ōtier | ōtiēris, ōtiēre | ōtiētur | ōtiēmur | ōtiēminī | ōtientur |
| imperfect | ōtiārer | ōtiārēris, ōtiārēre | ōtiārētur | ōtiārēmur | ōtiārēminī | ōtiārentur | |
| perfect | ōtiātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | ōtiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | ōtiāre | — | — | ōtiāminī | — |
| future | — | ōtiātor | ōtiātor | — | — | ōtiantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | ōtiārī, ōtiārier1 | ōtiātus esse | ōtiātūrus esse | — | — | — | |
| participles | ōtiāns | ōtiātus | ōtiātūrus | — | — | ōtiandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| ōtiandī | ōtiandō | ōtiandum | ōtiandō | ōtiātum | ōtiātū | ||
1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested for this verb.
Descendants
- Italian: oziare
- Ligurian: òçiâ
References
- otior in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- otior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.