onomatopeia

See also: onomatopéia

English

Noun

onomatopeia (countable and uncountable, plural onomatopeias)

  1. Rare spelling of onomatopoeia.

Further reading


Basque

Noun

onomatopeia ?

  1. onomatopoeia

Declension

Declension of onomatopeia (inanimate, ending in -a)
indefinite singular plural
absolutive onomatopeia onomatopeia onomatopeiak
ergative onomatopeiak onomatopeiak onomatopeiek
dative onomatopeiari onomatopeiari onomatopeiei
genitive onomatopeiaren onomatopeiaren onomatopeien
comitative onomatopeiarekin onomatopeiarekin onomatopeiekin
causative onomatopeiarengatik onomatopeiarengatik onomatopeiengatik
benefactive onomatopeiarentzat onomatopeiarentzat onomatopeientzat
instrumental onomatopeiaz onomatopeiaz onomatopeiez
inessive onomatopeiatan onomatopeian onomatopeietan
locative onomatopeiatako onomatopeiako onomatopeietako
allative onomatopeiatara onomatopeiara onomatopeietara
terminative onomatopeiataraino onomatopeiaraino onomatopeietaraino
directive onomatopeiatarantz onomatopeiarantz onomatopeietarantz
destinative onomatopeiatarako onomatopeiarako onomatopeietarako
ablative onomatopeiatatik onomatopeiatik onomatopeietatik
partitive onomatopeiarik
prolative onomatopeiatzat

Catalan

Etymology

From Late Latin onomatopoeia, from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía).

Pronunciation

  • (Balearic) IPA(key): /o.no.mə.toˈpɛ.jə/
  • (Central) IPA(key): /u.nu.mə.tuˈpɛ.jə/
  • (Valencian) IPA(key): /o.no.ma.toˈpɛ.ja/

Noun

onomatopeia f (plural onomatopeies)

  1. onomatopoeia

Galician

Etymology

From Late Latin onomatopoeia, from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía).

Noun

onomatopeia f (plural onomatopeias)

  1. onomatopoeia

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /o.no.ma.toˈpeːi̯.a/, [ɔnɔmät̪ɔˈpeːi̯ä]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /o.no.ma.toˈpej.a/, [onomät̪oˈpɛjä]

Noun

onomatopēia f (genitive onomatopēiae); first declension

  1. Rare form of onomatopoeia.
    • c. 1440, Promptorium Parvulorum (Young Scholars' Storeroom), quoted in 1991 in The Merriam-Webster New Book of Word Histories:
      Tynkare ... tintinarius; et capit nomen a sono artis, ut tintinabulum, sus, et multa alia, per onomatopeiam.
    • 1400s, Poliziano, quoted in 2015, Forms of Conflict and Rivalries in Renaissance Europe, page 54:
      Dal volgare di Dante si passa disinvoltamente al latino di Poliziano (c. LXXXXVr):
      In quo genere Dantes poeta ob id a multis laudari cum exceptione solet, proptereaque multa ab eo sint per onomatopeiam []
  2. (uncountable) onomatopoeia (property of a word of sounding like what it represents)
  3. onomatopoeia (word that sounds like what it represents)

Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative onomatopēia onomatopēiae
Genitive onomatopēiae onomatopēiārum
Dative onomatopēiae onomatopēiīs
Accusative onomatopēiam onomatopēiās
Ablative onomatopēiā onomatopēiīs
Vocative onomatopēia onomatopēiae

Synonyms

  • (property): onomatopoese

Portuguese

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía, the coining of a word in imitation of a sound).

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˌõ.no.ma.toˈpɛj.ɐ/ [ˌõ.no.ma.toˈpɛɪ̯.ɐ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˌo.no.ma.toˈpɛj.a/ [ˌo.no.ma.toˈpɛɪ̯.a]
 
  • (Portugal) IPA(key): /ˌɔ.nɔ.mɐ.tuˈpɐj.ɐ/
    • (Central Portugal) IPA(key): /ˌɔ.nɔ.mɐ.tuˈpej.ɐ/
    • (Southern Portugal) IPA(key): /ˌɔ.nɔ.mɐ.tuˈpe.ɐ/

  • Hyphenation: o‧no‧ma‧to‧pei‧a

Noun

onomatopeia f (plural onomatopeias)

  1. (linguistics, uncountable) onomatopoeia (property of a word of sounding like what it represents)
  2. onomatopoeia (word that sounds like what it represents)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.