omaharkintainen

Finnish

Etymology

omaharkinta + -inen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈomɑˌhɑrkintɑi̯nen/, [ˈo̞mɑˌhɑrkinˌt̪ɑi̯ne̞n]
  • Rhymes: -ɑinen
  • Syllabification: o‧ma‧har‧kin‧tai‧nen

Adjective

omaharkintainen

  1. discretionary, unilateral

Declension

Inflection of omaharkintainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative omaharkintainen omaharkintaiset
genitive omaharkintaisen omaharkintaisten
omaharkintaisien
partitive omaharkintaista omaharkintaisia
illative omaharkintaiseen omaharkintaisiin
singular plural
nominative omaharkintainen omaharkintaiset
accusative nom. omaharkintainen omaharkintaiset
gen. omaharkintaisen
genitive omaharkintaisen omaharkintaisten
omaharkintaisien
partitive omaharkintaista omaharkintaisia
inessive omaharkintaisessa omaharkintaisissa
elative omaharkintaisesta omaharkintaisista
illative omaharkintaiseen omaharkintaisiin
adessive omaharkintaisella omaharkintaisilla
ablative omaharkintaiselta omaharkintaisilta
allative omaharkintaiselle omaharkintaisille
essive omaharkintaisena omaharkintaisina
translative omaharkintaiseksi omaharkintaisiksi
instructive omaharkintaisin
abessive omaharkintaisetta omaharkintaisitta
comitative omaharkintaisine
Possessive forms of omaharkintainen (type nainen)
possessor singular plural
1st person omaharkintaiseni omaharkintaisemme
2nd person omaharkintaisesi omaharkintaisenne
3rd person omaharkintaisensa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.