okuma

See also: Ōkuma

Esperanto

Etymology

ok (“8”) +‎ -um-

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

okuma (accusative singular okuman, plural okumaj, accusative plural okumajn)

  1. (arithmetic, computing) octal

Turkish

Noun

okuma (definite accusative okumayı, plural okumalar)

  1. (education) reading

Pronunciation
  • IPA(key): /ocuˈma/
  • Hyphenation: o‧ku‧ma

Derived terms
  • okumaca
  • okumacı
  • okumacık
  • okumalı
  • okumasız
  • okumayken
  • okumayla
  • okumaysa
  • okuma yazma

Declension
Inflection
Nominative okuma
Definite accusative okumayı
Singular Plural
Nominative okuma okumalar
Definite accusative okumayı okumaları
Dative okumaya okumalara
Locative okumada okumalarda
Ablative okumadan okumalardan
Genitive okumanın okumaların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular okumam okumalarım
2nd singular okuman okumaların
3rd singular okuması okumaları
1st plural okumamız okumalarımız
2nd plural okumanız okumalarınız
3rd plural okumaları okumaları

Verb

okuma

  1. second-person singular negative imperative of okumak
  2. second-person singular positive degree imperative of okumamak

Pronunciation
  • IPA(key): /oˈcuma/
  • Hyphenation: o‧ku‧ma

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.