oikullinen
Finnish
Etymology
oiku- < oikku (“whim”) + -llinen
Declension
| Inflection of oikullinen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | oikullinen | oikulliset | |
| genitive | oikullisen | oikullisten oikullisien | |
| partitive | oikullista | oikullisia | |
| illative | oikulliseen | oikullisiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | oikullinen | oikulliset | |
| accusative | nom. | oikullinen | oikulliset |
| gen. | oikullisen | ||
| genitive | oikullisen | oikullisten oikullisien | |
| partitive | oikullista | oikullisia | |
| inessive | oikullisessa | oikullisissa | |
| elative | oikullisesta | oikullisista | |
| illative | oikulliseen | oikullisiin | |
| adessive | oikullisella | oikullisilla | |
| ablative | oikulliselta | oikullisilta | |
| allative | oikulliselle | oikullisille | |
| essive | oikullisena | oikullisina | |
| translative | oikulliseksi | oikullisiksi | |
| instructive | — | oikullisin | |
| abessive | oikullisetta | oikullisitta | |
| comitative | — | oikullisine | |
Synonyms
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.