octoviratus

Latin

Etymology

From octōvir + -ātus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ok.toː.wiˈraː.tus/, [ɔk.toː.wɪˈraː.tʊs]

Noun

octōvirātus m (genitive octōvirātūs); fourth declension

  1. octovirate (rank or office of an octovir)

Declension

Fourth declension.

Case Singular Plural
Nominative octōvirātus octōvirātūs
Genitive octōvirātūs octōvirātuum
Dative octōvirātuī octōvirātibus
Accusative octōvirātum octōvirātūs
Ablative octōvirātū octōvirātibus
Vocative octōvirātus octōvirātūs

References

  • octoviratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.