obtoczyć

Polish

Etymology

From ob- +‎ toczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔpˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: ob‧to‧czyć

Verb

obtoczyć pf (imperfective obtaczać)

  1. (transitive) to coat by rolling in some loose substance; to toss
  2. (transitive) to lathe, to make round
  3. (transitive) to roll around some place

Conjugation
Conjugation of obtoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obtoczyć
future tense 1st obtoczę obtoczymy
2nd obtoczysz obtoczycie
3rd obtoczy obtoczą
impersonal obtoczy się
past tense 1st obtoczyłem obtoczyłam obtoczyliśmy obtoczyłyśmy
2nd obtoczyłeś obtoczyłaś obtoczyliście obtoczyłyście
3rd obtoczył obtoczyła obtoczyło obtoczyli obtoczyły
impersonal obtoczono
conditional 1st obtoczyłbym obtoczyłabym obtoczylibyśmy obtoczyłybyśmy
2nd obtoczyłbyś obtoczyłabyś obtoczylibyście obtoczyłybyście
3rd obtoczyłby obtoczyłaby obtoczyłoby obtoczyliby obtoczyłyby
impersonal obtoczono by
imperative 1st niech obtoczę obtoczmy
2nd obtocz obtoczcie
3rd niech obtoczy niech obtoczą
passive adjectival participle obtoczony obtoczona obtoczone obtoczeni obtoczone
anterior adverbial participle obtoczywszy
verbal noun obtoczenie

Further reading
  • obtoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obtoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.