nawalić

Polish

Etymology

From na- +‎ walić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈva.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: na‧wa‧lić

Verb

nawalić pf (imperfective nawalać)

  1. (transitive, reflexive, colloquial) to pile up, to heap up [+genitive]
  2. (intransitive, colloquial) to screw up, to fail, to fuck up
  3. (intransitive, colloquial) to go kaput, to conk out, to give out
  4. (intransitive, vulgar) to shit
  5. (reflexive, colloquial) to get wasted, to get smashed, to get very drunk

nawalić pf

  1. (impersonal, colloquial) to fall heavily [+genitive]
    Przez noc nawaliło śniegu. ― Snow fell heavily through the night.

Conjugation
Conjugation of nawalić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nawalić
future tense 1st nawalę nawalimy
2nd nawalisz nawalicie
3rd nawali nawalą
impersonal nawali się
past tense 1st nawaliłem nawaliłam nawaliliśmy nawaliłyśmy
2nd nawaliłeś nawaliłaś nawaliliście nawaliłyście
3rd nawalił nawaliła nawaliło nawalili nawaliły
impersonal nawalono
conditional 1st nawaliłbym nawaliłabym nawalilibyśmy nawaliłybyśmy
2nd nawaliłbyś nawaliłabyś nawalilibyście nawaliłybyście
3rd nawaliłby nawaliłaby nawaliłoby nawaliliby nawaliłyby
impersonal nawalono by
imperative 1st niech nawalę nawalmy
2nd nawal nawalcie
3rd niech nawali niech nawalą
passive adjectival participle nawalony nawalona nawalone nawaleni nawalone
anterior adverbial participle nawaliwszy
verbal noun nawalenie

Further reading
  • nawalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nawalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.