naimattomuus

Finnish

Etymology

naimaton + -uus

Noun

naimattomuus

  1. singlehood, bachelorhood, unmarriedness

Declension

Inflection of naimattomuus (Kotus type 40/kalleus, t-d gradation)
nominative naimattomuus naimattomuudet
genitive naimattomuuden naimattomuuksien
partitive naimattomuutta naimattomuuksia
illative naimattomuuteen naimattomuuksiin
singular plural
nominative naimattomuus naimattomuudet
accusative nom. naimattomuus naimattomuudet
gen. naimattomuuden
genitive naimattomuuden naimattomuuksien
partitive naimattomuutta naimattomuuksia
inessive naimattomuudessa naimattomuuksissa
elative naimattomuudesta naimattomuuksista
illative naimattomuuteen naimattomuuksiin
adessive naimattomuudella naimattomuuksilla
ablative naimattomuudelta naimattomuuksilta
allative naimattomuudelle naimattomuuksille
essive naimattomuutena naimattomuuksina
translative naimattomuudeksi naimattomuuksiksi
instructive naimattomuuksin
abessive naimattomuudetta naimattomuuksitta
comitative naimattomuuksineen

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.