muuli

Finnish

Etymology

Learned borrowing from Latin mūlus. Used in Agricola's New Testament in 1548.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmuːli/, [ˈmuːli]
  • Rhymes: -uːli
  • Syllabification(key): muu‧li

Noun

muuli

  1. mule

Declension

Inflection of muuli (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative muuli muulit
genitive muulin muulien
partitive muulia muuleja
illative muuliin muuleihin
singular plural
nominative muuli muulit
accusative nom. muuli muulit
gen. muulin
genitive muulin muulien
partitive muulia muuleja
inessive muulissa muuleissa
elative muulista muuleista
illative muuliin muuleihin
adessive muulilla muuleilla
ablative muulilta muuleilta
allative muulille muuleille
essive muulina muuleina
translative muuliksi muuleiksi
instructive muulein
abessive muulitta muuleitta
comitative muuleineen
Possessive forms of muuli (type risti)
possessor singular plural
1st person muulini muulimme
2nd person muulisi muulinne
3rd person muulinsa

See also

References

  1. Itkonen, Erkki; Kulonen, Ulla-Maija, editors (1992–2000) Suomen sanojen alkuperä [The origin of Finnish words] (in Finnish), [note: linked online version also includes some other etymological sources], Helsinki: Institute for the Languages of Finland/Finnish Literature Society, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.