mutka
See also: mùtka
Finnish
Etymology
From Proto-Uralic *mučka.
Pronunciation
- Hyphenation: mut‧ka
- Rhymes: -utkɑ
- IPA(key): [ˈmutkɑ]
Noun
mutka
Declension
| Inflection of mutka (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | mutka | mutkat | |
| genitive | mutkan | mutkien | |
| partitive | mutkaa | mutkia | |
| illative | mutkaan | mutkiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | mutka | mutkat | |
| accusative | nom. | mutka | mutkat |
| gen. | mutkan | ||
| genitive | mutkan | mutkien mutkainrare | |
| partitive | mutkaa | mutkia | |
| inessive | mutkassa | mutkissa | |
| elative | mutkasta | mutkista | |
| illative | mutkaan | mutkiin | |
| adessive | mutkalla | mutkilla | |
| ablative | mutkalta | mutkilta | |
| allative | mutkalle | mutkille | |
| essive | mutkana | mutkina | |
| translative | mutkaksi | mutkiksi | |
| instructive | — | mutkin | |
| abessive | mutkatta | mutkitta | |
| comitative | — | mutkineen | |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.