miltsian
Old English
Verb
miltsian
Conjugation
Conjugation of miltsian (weak class 2)
| infinitive | miltsian | tō miltsienne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | miltsie miltsiġe |
miltsode |
| 2nd-person singular | miltsast | miltsodest |
| 3rd-person singular | miltsaþ | miltsode |
| plural | miltsiaþ miltsiġaþ |
miltsodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | miltsie miltsiġe |
miltsode |
| plural | miltsien miltsiġen |
miltsoden |
| imperative | ||
| singular | miltsa | |
| plural | miltsiaþ miltsiġaþ | |
| participle | present | past |
| miltsiende miltsiġende |
(ġe)miltsod | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.