micelian
Old English
Alternative forms
- miċlian, miċċlian
Declension
Conjugation of miċelian (weak class 2)
| infinitive | miċelian | miċelienne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | miċelie | miċelode |
| 2nd-person singular | miċelast | miċelodest |
| 3rd-person singular | miċelaþ | miċelode |
| plural | miċeliaþ | miċelodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | miċelie | miċelode |
| plural | miċelien | miċeloden |
| imperative | ||
| singular | miċela | |
| plural | miċeliaþ | |
| participle | present | past |
| miċeliende | (ġe)miċelod | |
References
- miċelian in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.