melkitus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈmel.ki.tus/, [ˈmɛɫ.kɪ.tʊs]

Adjective

melkitus (feminine melkita, neuter melkitum); first/second declension

  1. Melkite

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative melkitus melkita melkitum melkitī melkitae melkita
Genitive melkitī melkitae melkitī melkitōrum melkitārum melkitōrum
Dative melkitō melkitae melkitō melkitīs melkitīs melkitīs
Accusative melkitum melkitam melkitum melkitōs melkitās melkita
Ablative melkitō melkitā melkitō melkitīs melkitīs melkitīs
Vocative melkite melkita melkitum melkitī melkitae melkita
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.