maronitus

Latin

Etymology

Named after the Syriac saint Mar Maron, whose followers moved to Mount Lebanon from northern Syria, establishing the Maronite Church, from Ancient Greek Μάρων (Márōn), from Classical Syriac ܡܪܘܢ‎.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /maˈro.ni.tus/, [mäˈrɔnɪt̪ʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /maˈro.ni.tus/, [mäˈrɔːnit̪us]

Adjective

maronitus (feminine maronita, neuter maronitum); first/second-declension adjective

  1. Maronite

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative maronitus maronita maronitum maronitī maronitae maronita
Genitive maronitī maronitae maronitī maronitōrum maronitārum maronitōrum
Dative maronitō maronitō maronitīs
Accusative maronitum maronitam maronitum maronitōs maronitās maronita
Ablative maronitō maronitā maronitō maronitīs
Vocative maronite maronita maronitum maronitī maronitae maronita
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.