maatiainen

Finnish

Etymology

Probably maa + -iainen. The -t- is of unknown origin, but likely serves an epenthetic purpose; it could be from maataa, a dialectal verb meaning "to crawl on the ground", which would make maatiainen equivalent to maa + -taa + -iainen. In that case, the dialectal sense "stunted, short" may be the original meaning. First attested in an 1833 dictionary compiled by Abraham Poppius.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɑːtiɑi̯nen/, [ˈmɑːt̪iˌɑi̯ne̞n]
  • Rhymes: -ɑinen
  • Syllabification(key): maa‧ti‧ai‧nen

Noun

maatiainen

  1. landrace (any local variety of a domesticated animal or plant species that has adapted over time to its ecological and cultural environment)
    Synonym: maatiaisrotu
  2. (often derogatory) Synonym of maalainen.

Declension

Inflection of maatiainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative maatiainen maatiaiset
genitive maatiaisen maatiaisten
maatiaisien
partitive maatiaista maatiaisia
illative maatiaiseen maatiaisiin
singular plural
nominative maatiainen maatiaiset
accusative nom. maatiainen maatiaiset
gen. maatiaisen
genitive maatiaisen maatiaisten
maatiaisien
partitive maatiaista maatiaisia
inessive maatiaisessa maatiaisissa
elative maatiaisesta maatiaisista
illative maatiaiseen maatiaisiin
adessive maatiaisella maatiaisilla
ablative maatiaiselta maatiaisilta
allative maatiaiselle maatiaisille
essive maatiaisena maatiaisina
translative maatiaiseksi maatiaisiksi
instructive maatiaisin
abessive maatiaisetta maatiaisitta
comitative maatiaisineen
Possessive forms of maatiainen (type nainen)
possessor singular plural
1st person maatiaiseni maatiaisemme
2nd person maatiaisesi maatiaisenne
3rd person maatiaisensa

Derived terms

Further reading

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.