luti

See also: lùtǐ

Esperanto

Etymology

From German löten.

Verb

luti (present lutas, past lutis, future lutos, conditional lutus, volitive lutu)

  1. to solder

Conjugation
Conjugation of luti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense lutas lutis lutos
active participle lutanta lutantaj lutinta lutintaj lutonta lutontaj
acc. lutantan lutantajn lutintan lutintajn lutontan lutontajn
passive participle lutata lutataj lutita lutitaj lutota lutotaj
acc. lutatan lutatajn lutitan lutitajn lutotan lutotajn
nominal active participle lutanto lutantoj lutinto lutintoj lutonto lutontoj
acc. lutanton lutantojn lutinton lutintojn lutonton lutontojn
nominal passive participle lutato lutatoj lutito lutitoj lutoto lutotoj
acc. lutaton lutatojn lutiton lutitojn lutoton lutotojn
adverbial active participle lutante lutinte lutonte
adverbial passive participle lutate lutite lutote
infinitive luti imperative lutu conditional lutus
  • lutaĵo

Finnish

(index lu)

Noun

luti

  1. (military slang) lieutenant

Declension
Inflection of luti (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative luti lutit
genitive lutin lutien
partitive lutia luteja
illative lutiin luteihin
singular plural
nominative luti lutit
accusative nom. luti lutit
gen. lutin
genitive lutin lutien
partitive lutia luteja
inessive lutissa luteissa
elative lutista luteista
illative lutiin luteihin
adessive lutilla luteilla
ablative lutilta luteilta
allative lutille luteille
essive lutina luteina
translative lutiksi luteiksi
instructive — lutein
abessive lutitta luteitta
comitative — luteineen

Anagrams

Indonesian

Adjective

luti

  1. crumpled, wrinkled

Latin

Noun

lutī

  1. genitive singular of lutum

Old High German

Etymology

lūt (“loud”) +‎ -ī

Noun

lūtī f

  1. loudness
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.