loppuyö

Finnish

Etymology

loppu +

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlopːuˌyø̯/, [ˈlo̞pːuˌyø̞̯]
  • Rhymes: -yø
  • Syllabification: lop‧pu‧yö

Noun

loppuyö

  1. the rest of the night

Declension

Inflection of loppuyö (Kotus type 19/suo, no gradation)
nominative loppuyö loppuyöt
genitive loppuyön loppuöiden
loppuöitten
partitive loppuyötä loppuöitä
illative loppuyöhön loppuöihin
singular plural
nominative loppuyö loppuyöt
accusative nom. loppuyö loppuyöt
gen. loppuyön
genitive loppuyön loppuöiden
loppuöitten
partitive loppuyötä loppuöitä
inessive loppuyössä loppuöissä
elative loppuyöstä loppuöistä
illative loppuyöhön loppuöihin
adessive loppuyöllä loppuöillä
ablative loppuyöltä loppuöiltä
allative loppuyölle loppuöille
essive loppuyönä loppuöinä
translative loppuyöksi loppuöiksi
instructive loppuöin
abessive loppuyöttä loppuöittä
comitative loppuöineen
Possessive forms of loppuyö (type suo)
possessor singular plural
1st person loppuyöni loppuyömme
2nd person loppuyösi loppuyönne
3rd person loppuyönsä
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.