linnake

Finnish

Etymology

linna + -ke

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlinːɑkeˣ/, [ˈlinːɑke̞(ʔ)]
  • Rhymes: -inːɑke
  • Syllabification(key): lin‧na‧ke

Noun

linnake

  1. stronghold, fortress, citadel
  2. (figuratively) stronghold (place of domination, or refuge or survival)

Declension

Inflection of linnake (Kotus type 48*A/hame, kk-k gradation)
nominative linnake linnakkeet
genitive linnakkeen linnakkeiden
linnakkeitten
partitive linnaketta linnakkeita
illative linnakkeeseen linnakkeisiin
linnakkeihin
singular plural
nominative linnake linnakkeet
accusative nom. linnake linnakkeet
gen. linnakkeen
genitive linnakkeen linnakkeiden
linnakkeitten
partitive linnaketta linnakkeita
inessive linnakkeessa linnakkeissa
elative linnakkeesta linnakkeista
illative linnakkeeseen linnakkeisiin
linnakkeihin
adessive linnakkeella linnakkeilla
ablative linnakkeelta linnakkeilta
allative linnakkeelle linnakkeille
essive linnakkeena linnakkeina
translative linnakkeeksi linnakkeiksi
instructive linnakkein
abessive linnakkeetta linnakkeitta
comitative linnakkeineen
Possessive forms of linnake (type hame)
possessor singular plural
1st person linnakkeeni linnakkeemme
2nd person linnakkeesi linnakkeenne
3rd person linnakkeensa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.