leimallinen

Finnish

Etymology

leima + -llinen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlei̯mɑlːinen/, [ˈle̞i̯mɑlˌline̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification: lei‧mal‧li‧nen

Adjective

leimallinen (comparative leimallisempi, superlative leimallisin)

  1. characteristic, symptomatic

Declension

Inflection of leimallinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative leimallinen leimalliset
genitive leimallisen leimallisten
leimallisien
partitive leimallista leimallisia
illative leimalliseen leimallisiin
singular plural
nominative leimallinen leimalliset
accusative nom. leimallinen leimalliset
gen. leimallisen
genitive leimallisen leimallisten
leimallisien
partitive leimallista leimallisia
inessive leimallisessa leimallisissa
elative leimallisesta leimallisista
illative leimalliseen leimallisiin
adessive leimallisella leimallisilla
ablative leimalliselta leimallisilta
allative leimalliselle leimallisille
essive leimallisena leimallisina
translative leimalliseksi leimallisiksi
instructive leimallisin
abessive leimallisetta leimallisitta
comitative leimallisine
Possessive forms of leimallinen (type nainen)
possessor singular plural
1st person leimalliseni leimallisemme
2nd person leimallisesi leimallisenne
3rd person leimallisensa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.

Derived terms

  • leimallisesti
  • leimallisuus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.