lectuarius
Latin
Etymology
A late derivation from lectus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lek.tuˈaː.ri.us/, [ɫɛk.tʊˈaː.ri.ʊs]
Adjective
lectuārius (feminine lectuāria, neuter lectuārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lectuārius | lectuāria | lectuārium | lectuāriī | lectuāriae | lectuāria | |
Genitive | lectuāriī | lectuāriae | lectuāriī | lectuāriōrum | lectuāriārum | lectuāriōrum | |
Dative | lectuāriō | lectuāriae | lectuāriō | lectuāriīs | lectuāriīs | lectuāriīs | |
Accusative | lectuārium | lectuāriam | lectuārium | lectuāriōs | lectuāriās | lectuāria | |
Ablative | lectuāriō | lectuāriā | lectuāriō | lectuāriīs | lectuāriīs | lectuāriīs | |
Vocative | lectuārie | lectuāria | lectuārium | lectuāriī | lectuāriae | lectuāria |
References
- lectuarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lectuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.