latinum

See also: Latinum

Latin

Adjective

latīnum

  1. nominative neuter singular of latīnus

Noun

latīnum

latīnum n (genitive latīnī); second declension

  1. (Late Latin) Latin language.
    • 556 AD - 636 AD, Isidore of Seville, Etymologiae, page VIII:
      Nam cum "iustitia’ sonum Z littera exprimat, tamen, quia Latinum est, per T scribendum est. Sic "militia" "malitia" "nequitia" et cetera similia.
    • 1678, du Cange, Glossarium mediæ et infimæ latinitatis, page 210a:
      Multos libros et maxime Vitas Sanctorum, et Actus Apostolorum, de Latino vertit in Romanum.

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative latīnum latīna
Genitive latīnī latīnōrum
Dative latīnō latīnīs
Accusative latīnum latīna
Ablative latīnō latīnīs
Vocative latīnum latīna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.