lascivio
Latin
Etymology
From lascīvus (“wanton, playful, frisky”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lasˈkiː.wi.oː/, [ɫasˈkiː.wi.oː]
Verb
lascīviō (present infinitive lascīvīre, perfect active lascīvīvī, supine lascīvitum); fourth conjugation
Inflection
| Conjugation of lascivio (fourth conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | lascīviō | lascīvīs | lascīvit | lascīvīmus | lascīvītis | lascīviunt |
| imperfect | lascīviēbam | lascīviēbās | lascīviēbat | lascīviēbāmus | lascīviēbātis | lascīviēbant | |
| future | lascīviam | lascīviēs | lascīviet | lascīviēmus | lascīviētis | lascīvient | |
| perfect | lascīvīvī | lascīvīvistī | lascīvīvit | lascīvīvimus | lascīvīvistis | lascīvīvērunt, lascīvīvēre | |
| pluperfect | lascīvīveram | lascīvīverās | lascīvīverat | lascīvīverāmus | lascīvīverātis | lascīvīverant | |
| future perfect | lascīvīverō | lascīvīveris | lascīvīverit | lascīvīverimus | lascīvīveritis | lascīvīverint | |
| passive | present | lascīvior | lascīvīris, lascīvīre | lascīvītur | lascīvīmur | lascīvīminī | lascīviuntur |
| imperfect | lascīviēbar | lascīviēbāris, lascīviēbāre | lascīviēbātur | lascīviēbāmur | lascīviēbāminī | lascīviēbantur | |
| future | lascīviar | lascīviēris, lascīviēre | lascīviētur | lascīviēmur | lascīviēminī | lascīvientur | |
| perfect | lascīvītus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | lascīvītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | lascīvītus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | lascīviam | lascīviās | lascīviat | lascīviāmus | lascīviātis | lascīviant |
| imperfect | lascīvīrem | lascīvīrēs | lascīvīret | lascīvīrēmus | lascīvīrētis | lascīvīrent | |
| perfect | lascīvīverim | lascīvīverīs | lascīvīverit | lascīvīverimus | lascīvīveritis | lascīvīverint | |
| pluperfect | lascīvīvissem | lascīvīvissēs | lascīvīvisset | lascīvīvissēmus | lascīvīvissētis | lascīvīvissent | |
| passive | present | lascīviar | lascīviāris, lascīviāre | lascīviātur | lascīviāmur | lascīviāminī | lascīviantur |
| imperfect | lascīvīrer | lascīvīrēris, lascīvīrēre | lascīvīrētur | lascīvīrēmur | lascīvīrēminī | lascīvīrentur | |
| perfect | lascīvītus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | lascīvītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | lascīvī | — | — | lascīvīte | — |
| future | — | lascīvītō | lascīvītō | — | lascīvītōte | lascīviuntō | |
| passive | present | — | lascīvīre | — | — | lascīvīminī | — |
| future | — | lascīvītor | lascīvītor | — | — | lascīviuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | lascīvīre | lascīvīvisse | lascīvītūrus esse | lascīvīrī | lascīvītus esse | lascīvītum īrī | |
| participles | lascīviēns | — | lascīvītūrus | — | lascīvītus | lascīviendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| lascīvīre | lascīviendī | lascīviendō | lascīviendum | lascīvītum | lascīvītū | ||
Derived terms
References
- lascivio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lascivio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- lascivio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.