lannistumaton

Finnish

Etymology

lannistua + -maton

Adjective

lannistumaton (comparative lannistumattomampi, superlative lannistumattomin)

  1. indomitable, undaunted

Declension

Inflection of lannistumaton (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation)
nominative lannistumaton lannistumattomat
genitive lannistumattoman lannistumattomien
partitive lannistumatonta lannistumattomia
illative lannistumattomaan lannistumattomiin
singular plural
nominative lannistumaton lannistumattomat
accusative nom. lannistumaton lannistumattomat
gen. lannistumattoman
genitive lannistumattoman lannistumattomien
lannistumatontenrare
partitive lannistumatonta lannistumattomia
inessive lannistumattomassa lannistumattomissa
elative lannistumattomasta lannistumattomista
illative lannistumattomaan lannistumattomiin
adessive lannistumattomalla lannistumattomilla
ablative lannistumattomalta lannistumattomilta
allative lannistumattomalle lannistumattomille
essive lannistumattomana lannistumattomina
translative lannistumattomaksi lannistumattomiksi
instructive lannistumattomin
abessive lannistumattomatta lannistumattomitta
comitative lannistumattomine

Verb

lannistumaton

  1. Negative participle of lannistua.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.