kurikka

See also: Kurikka

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *kurikka. Cognated include Estonian kurikas and Karelian kurikka.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkurikːɑ/, [ˈkurikːɑ]
  • Rhymes: -urikːɑ
  • Syllabification(key): ku‧rik‧ka

Noun

kurikka

  1. beater, mallet

Declension

Inflection of kurikka (Kotus type 14*A/solakka, kk-k gradation)
nominative kurikka kurikat
genitive kurikan kurikoiden
kurikoitten
kurikkojen
partitive kurikkaa kurikoita
kurikkoja
illative kurikkaan kurikoihin
kurikkoihin
singular plural
nominative kurikka kurikat
accusative nom. kurikka kurikat
gen. kurikan
genitive kurikan kurikoiden
kurikoitten
kurikkojen
kurikkainrare
partitive kurikkaa kurikoita
kurikkoja
inessive kurikassa kurikoissa
elative kurikasta kurikoista
illative kurikkaan kurikoihin
kurikkoihin
adessive kurikalla kurikoilla
ablative kurikalta kurikoilta
allative kurikalle kurikoille
essive kurikkana kurikkoina
translative kurikaksi kurikoiksi
instructive kurikoin
abessive kurikatta kurikoitta
comitative kurikkoineen
Possessive forms of kurikka (type solakka)
possessor singular plural
1st person kurikkani kurikkamme
2nd person kurikkasi kurikkanne
3rd person kurikkansa

Anagrams


Karelian

Etymology

From Proto-Finnic *kurikka. Cognate with Estonian kurikas, Finnish kurikka and Veps kurik.

Noun

kurikka (genitive kurikan, partitive kurikkua)

  1. mallet
  2. a swelling
  3. forced auction of foreclosed property
  4. a piece of wood tied to a sheep's neck in order to prevent it from jumping over a fence

References

  • Pertti Virtaranta; Raija Koponen (2009), kurikka”, in Marja Torikka, editor, Karjalan kielen sanakirja, Helsinki: Kotus, ISSN 1796-041X
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.