kuilu
See also: kuiļu
Finnish
Etymology
Probably a metathesis of kulju.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkui̯lu/, [ˈkui̯lu]
- Rhymes: -uilu
- Syllabification(key): kui‧lu
Declension
| Inflection of kuilu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kuilu | kuilut | |
| genitive | kuilun | kuilujen | |
| partitive | kuilua | kuiluja | |
| illative | kuiluun | kuiluihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kuilu | kuilut | |
| accusative | nom. | kuilu | kuilut |
| gen. | kuilun | ||
| genitive | kuilun | kuilujen | |
| partitive | kuilua | kuiluja | |
| inessive | kuilussa | kuiluissa | |
| elative | kuilusta | kuiluista | |
| illative | kuiluun | kuiluihin | |
| adessive | kuilulla | kuiluilla | |
| ablative | kuilulta | kuiluilta | |
| allative | kuilulle | kuiluille | |
| essive | kuiluna | kuiluina | |
| translative | kuiluksi | kuiluiksi | |
| instructive | — | kuiluin | |
| abessive | kuilutta | kuiluitta | |
| comitative | — | kuiluineen | |
| Possessive forms of kuilu (type valo) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | kuiluni | kuilumme |
| 2nd person | kuilusi | kuilunne |
| 3rd person | kuilunsa | |
Compounds
Indonesian
Etymology
From Portuguese coelho, from Old Portuguese cõello, from Vulgar Latin *cuniclus, from Latin cunīculus, from Ancient Greek κύνικλος (kúniklos), probably of Iberian origin. Doublet of kelinci and terwelu.
Pronunciation
- IPA(key): /kuˈi.lu/
- Hyphenation: ku‧i‧lu
Noun
kuilu (first-person possessive kuiluku, second-person possessive kuilumu, third-person possessive kuilunya)
Further reading
- “kuilu” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.