krotit
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkrocɪt]
Verb
krotit impf (perfective zkrotit)
Conjugation
Conjugation
| Present forms | indicative | imperative | ||
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | krotím | krotíme | — | kroťme |
| 2nd person | krotíš | krotíte | kroť | kroťte |
| 3rd person | krotí | krotí | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive krotit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | krotil | krotili | krocen | kroceni |
| masculine inanimate | krotily | kroceny | ||
| feminine | krotila | krotily | krocena | kroceny |
| neuter | krotilo | krotila | kroceno | krocena |
| Transgressives | present | past |
| masculine singular | krotě | — |
| feminine + neuter singular | krotíc | — |
| plural | krotíce | — |
Synonyms
- (tame): ochočit
- (reflexive; control oneself): mírnit se
Derived terms
- krotitel m
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.