kopula

See also: Kopula and kopuła

Finnish

Etymology

From Latin copula.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkopulɑ/, [ˈko̞pulɑ]
  • Rhymes: -opulɑ
  • Syllabification(key): ko‧pu‧la

Noun

kopula

  1. (grammar) copula

Declension

Inflection of kopula (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
nominative kopula kopulat
genitive kopulan kopuloiden
kopuloitten
partitive kopulaa kopuloita
illative kopulaan kopuloihin
singular plural
nominative kopula kopulat
accusative nom. kopula kopulat
gen. kopulan
genitive kopulan kopuloiden
kopuloitten
kopulainrare
partitive kopulaa kopuloita
inessive kopulassa kopuloissa
elative kopulasta kopuloista
illative kopulaan kopuloihin
adessive kopulalla kopuloilla
ablative kopulalta kopuloilta
allative kopulalle kopuloille
essive kopulana kopuloina
translative kopulaksi kopuloiksi
instructive kopuloin
abessive kopulatta kopuloitta
comitative kopuloineen
Possessive forms of kopula (type kulkija)
possessor singular plural
1st person kopulani kopulamme
2nd person kopulasi kopulanne
3rd person kopulansa

Indonesian

Etymology

From Dutch copula, from Latin cōpula.

Pronunciation

  • IPA(key): [koˈpula]
  • Hyphenation: ko‧pu‧la
  • Rhymes: -la, -a

Noun

kopula (first-person possessive kopulaku, second-person possessive kopulamu, third-person possessive kopulanya)

  1. (grammar) copula

Further reading


Serbo-Croatian

Etymology

From Latin copula.

Noun

kȍpula f (Cyrillic spelling ко̏пула)

  1. (grammar) copula

Declension

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.