kopmak

Turkish

Etymology

From Old Turkic kop-‎ (kop-, “take action, appear, come out, rise, leave”)[1].

Verb

kopmak (third-person singular simple present kopar)

  1. (intransitive) to break, snap in two; fracture
  2. (intransitive) break off, fall off
  3. (intransitive) to break out, appear, occur, begin
  4. (intransitive) to break away, leave, move away, to be separated

Conjugation
Conjugation of kopmak (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive kopmak
impersonal participle imperfective kopan
perfective kopmuş
prospective kopacak
personal participle non-prospective koptuğum koptuğun koptuğu koptuğumuz koptuğunuz koptukları
prospective kopacağım kopacağın kopacağı kopacağımız kopacağınız kopacakları
verbal noun kopma
way of doing kopuş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist koparım koparsın kopar koparız koparsınız koparlar
imperfective kopuyorum kopuyorsun kopuyor kopuyoruz kopuyorsunuz kopuyorlar
past perfective koptum koptun koptu koptuk koptunuz koptular
imperfective kopuyordum kopuyordun kopuyordu kopuyorduk kopuyordunuz kopuyorlardı (or kopuyordular)
future kopacağım kopacaksın kopacak kopacağız kopacaksınız kopacaklar
inferential perfective kopmışım kopmışsın kopmış kopmışız kopmışsınuz kopmışlar
aorist koparmışım koparmışsın koparmış koparmışız koparmışsınız koparlarmış (or koparmışlar)
imperfective kopuyormuşum kopuyormuşsun kopuyormuş kopuyormuşuz kopuyormuşsunuz kopuyorlarmış
conditional simple kopsam kopsan kopsa kopsak kopsanız kopsalar
perfective kopsaydım kopsaydın kopsaydı kopsaydık kopsaydınız kopsaydılar
optative kopayım kopasın kopa kopalım kopasınız kopalar
progressive kopmaktayım kopmaktasın kopmakta kopmaktayız kopmaktasınız kopmaktalar
necessitative kopmalıyım kopmalısın kopmalı kopmalıyız kopmalısınız kopmalılar
imperative kop kopsun kopun kopsunlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kopar mıyım? kopar mısın? kopar mı? kopar mıyız? kopar mısınız? koparlar mı?
imperfective kopuyor muyum? kopuyor musun? kopuyor mu? kopuyor muyuz? kopuyor musunuz? kopuyorlar mı?
past perfective koptum mu? koptun mu? koptu mu? koptuk mu? koptunuz mu? koptular mı?
imperfective kopuyor muydum? kopuyor muydun? kopuyor muydu? kopuyor muyduk? kopuyor muydunuz? kopuyorlar mıydı?
future kopacak mıyım? kopacak mısın? kopacak mı? kopacak mıyız? kopacak mısınız? kopacaklar mı?
inferential perfective kopmuş muyum? kopmuş musun? kopmuş mu? kopmuş muyuz? kopmuş musunuz? kopmuşlar mı?
aorist kopar mıymuşım? kopar mıymuşsın? kopar mıymuş? kopar mıymuşız? kopar mıymuşsınız? koparlar mıymış?
imperfective kopuyor muymuşum? kopuyor muymuşsun? kopuyor muymuş? kopuyor muymuşuz? kopuyor muymuşsunuz? kopuyorlar mıymış?
conditional simple kopsam mı? kopsan mı? kopsa mı? kopsak mı? kopsanız mı? kopsalar mı?
perfective kopsa mıydım? kopsa mıydın? kopsa mıydı? kopsa mıydık? kopsa mıydınız? kopsalar mıydı?
progressive kopmakta mıyım? kopmakta mısın? kopmakta mı? kopmakta mıyız? kopmakta mısınız? kopmaktalar mı?
necessitative kopmalı mıyım? kopmalı mısın? kopmalı mı? kopmalı mıyız? kopmalı mısınız? kopmalılar mı?
Negative declarative
infinitive kopmamak
impersonal participle imperfective kopmayan
perfective kopmamış
prospective kopmayacak
personal participle non-prospective kopmadığım kopmadığın kopmadığı kopmadığımız kopmadığınız kopmadıkları
prospective kopmayacağım kopmayacağın kopmayacağı kopmayacağımız kopmayacağınız kopmayacakları
verbal noun kopmama
way of doing kopmayuş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kopmam kopmazsın kopmaz kopmayız kopmazsınız kopmazlar
imperfective kopmuyorum kopmuyorsun kopmuyor kopmuyoruz kopmuyorsunuz kopmuyorlar
past perfective kopmadım kopmadın kopmadı kopmadık kopmadınız kopmadılar
imperfective kopmuyordum kopmuyordun kopmuyordu kopmuyorduk kopmuyordunuz kopmuyorlardı
future kopmayacağım kopmayacaksın kopmayacak kopmayacağız kopmayacaksınız kopmayacaklar
inferential perfective kopmamışım kopmamışsın kopmamış kopmamışız kopmamışsınız kopmamışlar
aorist kopmazmışım kopmazmışsın kopmazmış kopmazmışız kopmazmışsınız kopmazlarmış
imperfective kopmuyormuşum kopmuyormuşsun kopmuyormuş kopmuyormuşuz kopmuyormuşsunuz kopmuyorlarmış
conditional simple kopmasam kopmasan kopmasa kopmasak kopmasanız kopmasalar
perfective kopmasaydım kopmasaydın kopmasaydı kopmasaydık kopmasaydınız kopmasaydılar
optative kopmayayım kopmayasın kopmaya kopmayalım kopmayasınız kopmayalar
progressive kopmamaktayım kopmamaktasın kopmamakta kopmamaktayız kopmamaktasınız kopmamaktalar
necessitative kopmamalıyım kopmamalısın kopmamalı kopmamalıyız kopmamalısınız kopmamalılar
imperative kopma kopmasın kopmayın kopmasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kopmaz mıyım? kopmaz mısın? kopmaz mı? kopmaz mıyız? kopmaz mısınız? kopmazlar mı?
imperfective kopmuyor muyum? kopmuyor musun? kopmuyor mu? kopmuyor muyuz? kopmuyor musunuz? kopmuyorlar mı?
past perfective kopmadım mı? kopmadın mı? kopmadı mı? kopmadık mı? kopmadınız mı? kopmadılar mı?
imperfective kopmuyor muydum? kopmuyor muydun? kopmuyor muydu? kopmuyor muyduk? kopmuyor muydunuz? kopmuyorlar mıydı?
future kopmayacak mıyım? kopmayacak mısın? kopmayacak mı? kopmayacak mıyız? kopmayacak mısınız? kopmayacaklar mı?
inferential perfective kopmamış mıyım? kopmamış mısın? kopmamış mı? kopmamış mıyız? kopmamış mısınız? kopmamışlar mı?
aorist kopmaz mıymışım? kopmaz mıymışsın? kopmaz mıymış? kopmaz mıymışız? kopmaz mıymışsınız? kopmazlar mıymış?
imperfective kopmuyor muymuşum? kopmuyor muymuşsun? kopmuyor muymuş? kopmuyor muymuşuz? kopmuyor muymuşsunuz? kopmuyorlar mıymış?
conditional simple kopmasam mı? kopmasan mı? kopmasa mı? kopmasak mı? kopmasanız mı? kopmasalar mı?
perfective kopmasa mıydım? kopmasa mıydın? kopmasa mıydı? kopmasa mıydık? kopmasa mıydınız? kopmasalar mıydı?
progressive kopmamakta mıyım? kopmamakta mısın? kopmamakta mı? kopmamakta mıyız? kopmamakta mısınız? kopmamaktalar mı?
necessitative kopmamalı mıyım? kopmamalı mısın? kopmamalı mı? kopmamalı mıyız? kopmamalı mısınız? kopmamalılar mı?

Derived terms
  • kopma
  • kopuk
  • kopuntu
  • koparmak
  • gönlünden kopmak
  • kıyamet kopmak
  • ödü kopmak

See also

References
  1. "kopmak" - nişanyansözlük
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.