konsanguin
German
Etymology
Borrowed from Latin cōnsanguineus.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔnzaŋˈɡu̯iːn/
- Hyphenation: kon‧san‧guin
Audio (file)
Declension
Declension of konsanguin
| number & gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | er ist konsanguin | sie ist konsanguin | es ist konsanguin | sie sind konsanguin | |
| strong declension (without article) |
nominative | konsanguiner | konsanguine | konsanguines | konsanguine |
| genitive | konsanguinen | konsanguiner | konsanguinen | konsanguiner | |
| dative | konsanguinem | konsanguiner | konsanguinem | konsanguinen | |
| accusative | konsanguinen | konsanguine | konsanguines | konsanguine | |
| weak declension (with definite article) |
nominative | der konsanguine | die konsanguine | das konsanguine | die konsanguinen |
| genitive | des konsanguinen | der konsanguinen | des konsanguinen | der konsanguinen | |
| dative | dem konsanguinen | der konsanguinen | dem konsanguinen | den konsanguinen | |
| accusative | den konsanguinen | die konsanguine | das konsanguine | die konsanguinen | |
| mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein konsanguiner | eine konsanguine | ein konsanguines | (keine) konsanguinen |
| genitive | eines konsanguinen | einer konsanguinen | eines konsanguinen | (keiner) konsanguinen | |
| dative | einem konsanguinen | einer konsanguinen | einem konsanguinen | (keinen) konsanguinen | |
| accusative | einen konsanguinen | eine konsanguine | ein konsanguines | (keine) konsanguinen | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.