kompastuminen

Finnish

Etymology

kompastua + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkompɑstuminen/, [ˈko̞mpɑs̠t̪uˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification: kom‧pas‧tu‧mi‧nen

Noun

kompastuminen

  1. stumbling (falling over, etc. due to stumbling)

Declension

Inflection of kompastuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative kompastuminen kompastumiset
genitive kompastumisen kompastumisten
kompastumisien
partitive kompastumista kompastumisia
illative kompastumiseen kompastumisiin
singular plural
nominative kompastuminen kompastumiset
accusative nom. kompastuminen kompastumiset
gen. kompastumisen
genitive kompastumisen kompastumisten
kompastumisien
partitive kompastumista kompastumisia
inessive kompastumisessa kompastumisissa
elative kompastumisesta kompastumisista
illative kompastumiseen kompastumisiin
adessive kompastumisella kompastumisilla
ablative kompastumiselta kompastumisilta
allative kompastumiselle kompastumisille
essive kompastumisena kompastumisina
translative kompastumiseksi kompastumisiksi
instructive kompastumisin
abessive kompastumisetta kompastumisitta
comitative kompastumisineen
Possessive forms of kompastuminen (type nainen)
possessor singular plural
1st person kompastumiseni kompastumisemme
2nd person kompastumisesi kompastumisenne
3rd person kompastumisensa

Verb

kompastuminen

  1. nominative of fourth infinitive of kompastua
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.