kljun
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *kljunъ.
Pronunciation
- IPA(key): /kʎûːn/
Declension
Declension of kljun
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kljȗn | kljȕnovi |
genitive | kljuna | kljunova |
dative | kljunu | kljunovima |
accusative | kljun | kljunove |
vocative | kljune | kljunovi |
locative | kljunu | kljunovima |
instrumental | kljunom | kljunovima |
Slovene
Pronunciation
- IPA(key): /kljúːn/
Inflection
Masculine inan., hard o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | kljún | ||
gen. sing. | kljúna | ||
singular | dual | plural | |
nominative | kljún | kljúna | kljúni |
accusative | kljún | kljúna | kljúne |
genitive | kljúna | kljúnov | kljúnov |
dative | kljúnu | kljúnoma | kljúnom |
locative | kljúnu | kljúnih | kljúnih |
instrumental | kljúnom | kljúnoma | kljúni |
Further reading
- “kljun”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.