klestit
Czech
Alternative forms
- kleštit
Etymology
From Old Czech klestiti, from Proto-Slavic *klěstiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈklɛscɪt]
- Hyphenation: kle‧s‧tit
Verb
klestit impf (perfective vyklestit)
Conjugation
Conjugation
| Present forms | indicative | imperative | ||
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | klestím | klestíme | — | klesťme, klestěme |
| 2nd person | klestíš | klestíte | klesť, klesti | klesťte, klestěte |
| 3rd person | klestí | klestí | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive klestit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | klestil | klestili | klestěn, kleštěn | klestěni, kleštěni |
| masculine inanimate | klestily | klestěny, kleštěny | ||
| feminine | klestila | klestěna, kleštěna | ||
| neuter | klestilo | klestila | klestěno, kleštěno | klestěna, kleštěna |
| Transgressives | present | past |
| masculine singular | klestě | — |
| feminine + neuter singular | klestíc | — |
| plural | klestíce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.