kimyon

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كمیون‎ (kimyon), from Arabic كَمُّون‎‎ (kammūn).

Noun

kimyon (definite accusative kimyonu, plural kimyonlar)

  1. cumin, Cuminum cyminum (plant and seed)

Declension
Inflection
Nominative kimyon
Definite accusative kimyonu
Singular Plural
Nominative kimyon kimyonlar
Definite accusative kimyonu kimyonları
Dative kimyona kimyonlara
Locative kimyonda kimyonlarda
Ablative kimyondan kimyonlardan
Genitive kimyonun kimyonların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kimyonum kimyonlarım
2nd singular kimyonun kimyonların
3rd singular kimyonu kimyonları
1st plural kimyonumuz kimyonlarımız
2nd plural kimyonunuz kimyonlarınız
3rd plural kimyonları kimyonları

References
  • Baytop, Turhan (2007), “kimyon”, in Türkçe bitki adları sözlüğü [Dictionary of Turkish Plant Names] (Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınlan; 578), 3rd edition, Ankara: Türk Dil Kurumu, page 178
  • kimyon in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.