kiilaura

Finnish

Etymology

kiila + ura

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkiːlɑˌurɑ/, [ˈkiːlɑˌurɑ]
  • Hyphenation: kii‧la‧u‧ra

Noun

kiilaura

  1. keyway

Declension

Inflection of kiilaura (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative kiilaura kiilaurat
genitive kiilauran kiilaurojen
partitive kiilauraa kiilauroja
illative kiilauraan kiilauroihin
singular plural
nominative kiilaura kiilaurat
accusative nom. kiilaura kiilaurat
gen. kiilauran
genitive kiilauran kiilaurojen
kiilaurainrare
partitive kiilauraa kiilauroja
inessive kiilaurassa kiilauroissa
elative kiilaurasta kiilauroista
illative kiilauraan kiilauroihin
adessive kiilauralla kiilauroilla
ablative kiilauralta kiilauroilta
allative kiilauralle kiilauroille
essive kiilaurana kiilauroina
translative kiilauraksi kiilauroiksi
instructive kiilauroin
abessive kiilauratta kiilauroitta
comitative kiilauroineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.