kierowniczy

Polish

Etymology

From kierownik +‎ -czy.

Pronunciation
  • IPA(key): /kʲɛ.rɔvˈɲi.t͡ʂɨ/

Adjective

kierowniczy (not comparable, adverb kierowniczo)

  1. executive, managerial, administrative
  2. steering

Declension
declension of kierowniczy
case singular plural
m pers or m anim m inan n f m pers other
nominative, vocative kierowniczy kierownicze kierownicza kierowniczy kierownicze
genitive kierowniczego kierowniczej kierowniczych
dative kierowniczemu kierowniczym
accusative kierowniczego kierowniczy kierownicze kierowniczą kierowniczych kierownicze
instrumental kierowniczym kierowniczymi
locative kierowniczej kierowniczych

Further reading
  • kierowniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kierowniczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.