kenraali
Finnish
Etymology
From Old French general, from Latin generālis.
Pronunciation
- Hyphenation: ken‧raa‧li
Declension
| Inflection of kenraali (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kenraali | kenraalit | |
| genitive | kenraalin | kenraalien kenraaleiden kenraaleitten | |
| partitive | kenraalia | kenraaleita kenraaleja | |
| illative | kenraaliin | kenraaleihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kenraali | kenraalit | |
| accusative | nom. | kenraali | kenraalit |
| gen. | kenraalin | ||
| genitive | kenraalin | kenraalien kenraaleiden kenraaleitten | |
| partitive | kenraalia | kenraaleita kenraaleja | |
| inessive | kenraalissa | kenraaleissa | |
| elative | kenraalista | kenraaleista | |
| illative | kenraaliin | kenraaleihin | |
| adessive | kenraalilla | kenraaleilla | |
| ablative | kenraalilta | kenraaleilta | |
| allative | kenraalille | kenraaleille | |
| essive | kenraalina | kenraaleina | |
| translative | kenraaliksi | kenraaleiksi | |
| instructive | — | kenraalein | |
| abessive | kenraalitta | kenraaleitta | |
| comitative | — | kenraaleineen | |
See also
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.