kelkkailu
Finnish
Etymology
kelkkailla + -u
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkelkːɑi̯lu/, [ˈke̞lkːɑi̯lu]
- Rhymes: -elkːɑilu
- Syllabification: kelk‧kai‧lu
Declension
| Inflection of kelkkailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kelkkailu | kelkkailut | |
| genitive | kelkkailun | kelkkailujen kelkkailuiden kelkkailuitten | |
| partitive | kelkkailua | kelkkailuja kelkkailuita | |
| illative | kelkkailuun | kelkkailuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kelkkailu | kelkkailut | |
| accusative | nom. | kelkkailu | kelkkailut |
| gen. | kelkkailun | ||
| genitive | kelkkailun | kelkkailujen kelkkailuiden kelkkailuitten | |
| partitive | kelkkailua | kelkkailuja kelkkailuita | |
| inessive | kelkkailussa | kelkkailuissa | |
| elative | kelkkailusta | kelkkailuista | |
| illative | kelkkailuun | kelkkailuihin | |
| adessive | kelkkailulla | kelkkailuilla | |
| ablative | kelkkailulta | kelkkailuilta | |
| allative | kelkkailulle | kelkkailuille | |
| essive | kelkkailuna | kelkkailuina | |
| translative | kelkkailuksi | kelkkailuiksi | |
| instructive | — | kelkkailuin | |
| abessive | kelkkailutta | kelkkailuitta | |
| comitative | — | kelkkailuineen | |
| Possessive forms of kelkkailu (type palvelu) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | kelkkailuni | kelkkailumme |
| 2nd person | kelkkailusi | kelkkailunne |
| 3rd person | kelkkailunsa | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.