kelek

Turkish

Adjective

kelek (comparative daha kelek, superlative en kelek)

  1. fickle
  2. stupid
  3. partly bald

Noun

kelek (definite accusative keleği, plural kelekler)

  1. (botany) crude cantaloup
  2. A kind of raft used on rivers

Declension

Inflection
Nominative kelek
Definite accusative keleği
Singular Plural
Nominative kelek kelekler
Definite accusative keleği kelekleri
Dative keleğe keleklere
Locative kelekte keleklerde
Ablative kelekten keleklerden
Genitive keleğin keleklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular keleğim keleklerim
2nd singular keleğin keleklerin
3rd singular keleği kelekleri
1st plural keleğimiz keleklerimiz
2nd plural keleğiniz kelekleriniz
3rd plural kelekleri kelekleri

Zazaki

Noun

kelek (c)

  1. raft
  2. boat
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.