keilapeli

Finnish

Etymology

keila + peli

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkei̯lɑˌpeli/, [ˈke̞i̯lɑˌpe̞li]
  • Rhymes: -eli
  • Syllabification: kei‧la‧pe‧li

Noun

keilapeli

  1. bowling game, skittle

Declension

Inflection of keilapeli (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative keilapeli keilapelit
genitive keilapelin keilapelien
partitive keilapeliä keilapelejä
illative keilapeliin keilapeleihin
singular plural
nominative keilapeli keilapelit
accusative nom. keilapeli keilapelit
gen. keilapelin
genitive keilapelin keilapelien
partitive keilapeliä keilapelejä
inessive keilapelissä keilapeleissä
elative keilapelistä keilapeleistä
illative keilapeliin keilapeleihin
adessive keilapelillä keilapeleillä
ablative keilapeliltä keilapeleiltä
allative keilapelille keilapeleille
essive keilapelinä keilapeleinä
translative keilapeliksi keilapeleiksi
instructive keilapelein
abessive keilapelittä keilapeleittä
comitative keilapeleineen
Possessive forms of keilapeli (type risti)
possessor singular plural
1st person keilapelini keilapelimme
2nd person keilapelisi keilapelinne
3rd person keilapelinsä
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.