keffen
Dutch
Etymology
Of imitative origin.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɛ.fə(n)/
- Rhymes: -ɛfən
Inflection
| Inflection of keffen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | keffen | |||
| past singular | kefte | |||
| past participle | gekeft | |||
| infinitive | keffen | |||
| gerund | keffen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kef | kefte | ||
| 2nd person sing. (jij) | keft | kefte | ||
| 2nd person sing. (u) | keft | kefte | ||
| 2nd person sing. (gij) | keft | kefte | ||
| 3rd person singular | keft | kefte | ||
| plural | keffen | keften | ||
| subjunctive sing.1 | keffe | kefte | ||
| subjunctive plur.1 | keffen | keften | ||
| imperative sing. | kef | |||
| imperative plur.1 | keft | |||
| participles | keffend | gekeft | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- keffer
Descendants
- Afrikaans: kef
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.