kaarto

Finnish

Etymology

kaartaa + -o

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɑːrto/, [ˈkɑːrt̪o̞]
  • Rhymes: -ɑːrto
  • Syllabification: kaar‧to

Noun

kaarto

  1. turn, bend, curve

Declension

Inflection of kaarto (Kotus type 1/valo, rt-rr gradation)
nominative kaarto kaarrot
genitive kaarron kaartojen
partitive kaartoa kaartoja
illative kaartoon kaartoihin
singular plural
nominative kaarto kaarrot
accusative nom. kaarto kaarrot
gen. kaarron
genitive kaarron kaartojen
partitive kaartoa kaartoja
inessive kaarrossa kaarroissa
elative kaarrosta kaarroista
illative kaartoon kaartoihin
adessive kaarrolla kaarroilla
ablative kaarrolta kaarroilta
allative kaarrolle kaarroille
essive kaartona kaartoina
translative kaarroksi kaarroiksi
instructive kaarroin
abessive kaarrotta kaarroitta
comitative kaartoineen
Possessive forms of kaarto (type valo)
possessor singular plural
1st person kaartoni kaartomme
2nd person kaartosi kaartonne
3rd person kaartonsa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.